دیدن یکی از برادرای ارزشی (با محاسنی بلند و پیراهن سفید یقه یک سانتی که روی شلوار گشاد خاکیش انداخته) توی یه مجلس عروسی، اون هم به عنوان خواننده و مجلس گرم کن خیلی جالب می تونه باشه.
بدیش اینه که طرف رو حسابی جو گرفته و فکر می کنه داره آهنگ های لس آنجلسی رو ( چه خوشگل، چه خوشگل، چه خوشگل شدی امشب....نازی جوووون.... دختر بندری، تو مال منی ) خیلی با احساس می خونه و همه ش هم می خواد همه واسه سلامتی و خوشبختی عروس و دوماد صلوات بفرستن!