« از کنار هم می گذریم » اولین ساخته سینمایی ایرج کریمی، منتقد سینمایی، اثری زیبا و خوش ساخت است که علی رغم عدم حضور چهره های مطرح سینمایی به خوبی توانسته تماشاگر را راضی نماید. فیلم که در زمره آثار جاده ای قرار می گیرد قصه چند مسافر را به تصویر می کشد که با اتومبیل های خود عازم شمال هستند. پدر و پسری که پس از ملاقات با یک گروه فیلم سازی در حال حرکت به طرف لنگرود هستند در حالی که پسر به بیماری سرطان مبتلا است و در واقع روزهای آخر عمر خود را می گذراند. مردی میانسال و آرشیتکت که به تازگی از همسر خود جدا شده به همراه دو پسر خود به شمال می رود. راننده یک نعش کش که به همراه پسر متوفای یک پیرمرد برای خاک سپاری او عازم شمالند و زنی نقاش که به اتفاق همسر دوم شوهرش که به تازگی فوت کرده رهسپار شمال هستند. کارگردان با ایجاد حوادثی بسیار معمولی سرنوشت این آدم ها را به یکدیگر مرتبط می کند.
« از کنار هم می گذریم » به وضوح نشانه هایی از فیلم های کیارستمی را در خود دارد - استفاده از چشم اندازهای زیبا و سر سبز شمال، جاده های پر پیچ و خم، آدم هایی معمولی که واقعیت های زندگی را به زبانی بسیار ساده تعریف می کنند و ... - با این تفاوت که شخصیت های قصه «از کنار ...» آدم هایی قابل باور و ملموس هستند که ما به ازای بیرونی آن ها را به راحتی می توانیم در اطراف خود ببینیم و این یکی از ویژگی های مثبت فیلم است. مخالفان کیارستمی و دیگر فیلم سازانی که برای جشنواره های بین المللی فیلم می سازند آن ها را به نمایش فقر و ارائه تصاویری ترحم انگیز و جشنواره پسند از ایران متهم کرده اند ولی کریمی به هیچ وجه مرتکب چنین عملی نمی شود. کارگردان به هیچ وجه جانب هیچ یک از شخصیت های خود را نمی گیرد و قضاوت را به عهده تماشاگر می گذارد. « از کنار هم می گذریم » با تأکید به مسأله مرگ که به نوعی در زندگی تمام شخصیت ها تأثیرگذار بوده است، از تماشاگر می خواهد تا قدر شرایط و موقعیت خود را دانسته وقبول نماید که در زندگی تمام انسان ها غیر از مرگ هیچ چیز واقعی نیست.
در پایان باید به بازی خوب شاهرخ فروتنیان، فریبا کامران و مهران رجبی اشاره کنم. فروتنیان به دلیل سنش قابلیت های سوپراستار شدن را ندارد ولی او می تواند به یک بازیگر نقش دوم عالی مبدل شود. بازی روان و دوست داشتنی او و مهران رجبی از ویژگی های مثبت فیلم است.